tilvitnanir eftir konur tilvitnanir

Ekki girnast allir það sem þeir hljóta.

Talið er merki þróttar þrátt það að vera sonur en landið hefur löngum átt líka sterkar konur.

Þá skal eg nú, muna þér kinnhestinn og hirði eg aldrei hvort þú verð þig lengur eða skemur.

Já ég fullyrði algerlega að ég er ekki að fara í þingframboð að ári. Það er alveg ljóst.

Minn tími mun koma.

Það gerist aldrei neitt um leið og það gerist. Allt gerist eftir á.

Eigi skal gráta Björn bónda, heldur leita hefnda.

Frægð er fall.

Mundu það meðan þú lifir, vesæll maður, að kona hefur barið þig.

Sama karamellan hættir að vera sæt þegar hún er oft tuggin.

Þið eruð ekki þjóðin!

Það er enginn fótboltaleikur gefins. Við getum því alls ekki leyft okkur að bera ekki virðingu fyrir andstæðingnum.

Hver dagur þér færi
gleði og gæfu
geislandi morgunsól

Hver dagur þér gefi
farsæld og frið
fegurstu kvöldsól

I find it very difficult to draw a line between what's sex and what isn't. It can be very, very sexy to drive a car, and completely unsexy to flirt with someone at a bar.

There's no map to human behaviour.

Ætíð hef ég átt samastað, að minnsta kosti hefur aldrei farið svo að ég hafi þurft að vera hvergi.

Það stóð nú aldrei til að hafa þjóðina á brjósti.

Það var ekki fyrr en í vetur að ég kom auga á að gildið lá ekki í því sem er í kringum mig, og hvernig ég dansa eftir því – heldur í mér sjálfri. Öll mín hugsun dependerar einungis á sjálfri mér.

Allar skoðanir skal endurmeta um leið og ný viðhorf myndast.

Ég vona að Ísland hafi eitthvað fyrir mig að gera.

Ekki má gleyma að ég er alin upp við mikil gildi og heiðarleiki kemur þar fremstur og svo að standa sig. Að standa sig hvað sem á dynur.

Raunverulega er enginn manneskja eins sterk og hún lítur út fyrir að vera. Það hljóta allir að finna fyrir veikleika og sá sem ekki finnur fyrir veikleika getur ekki verið mennskur. Mennskan felst í því að skilgreina sjálfa sig. Tilfinningar eins og að kvíða fyrir áður en maður kemur fram eru ofur eðlilegar. Ég var alltaf mjög hrædd og kvíðin að fara upp á svið og þess háttar, halda ræður og fleira, þegar ég var leikhússtjóri. Svo lendi ég í þessu, forseti, ég var pikkuð út fyrir einhverja tilviljun. Svona skiptist lífið upp í períod, alltaf einhver annar sem vekur athygli á mér og svo tek ég ögruninni. Mér var ekki afhent keflið í boðhlaupinu, heldur var því hent í mig.

Gull og metorð gagna ekki, gangir þú með sálar hlekki.

Ljúktu nú upp lífsbókinni
lokaðu ekki sálina inni.
Leyfðu henni í ljóði og myndum,
leika ofar hæstu tindum.

Svipta burtu svikahulu.
Syngja aftur gamla þulu
líta bæði ljós og skugga,
langa til að bæta og hugga.

Breyta þeim sem böli valda
breyta stríði margra alda.
Breyta þeim sem lygin lamar,
leiða vit og krafta framar.

Gull og metorð gagna ekki
gangir þú með sálarhlekki.

Ég hef velt því fyrir mér hvort auknar vinsældir ævisagna hin síðari ár megi rekja til skorts á stórrómönum. Lífið er skrautlegra en skáldsagan og með manninum býr þörf fyrir að sjá sjálfan sig og líf sitt í skáldverki.

Það bara gerðist eitthvað í höfðinu á mér og um leið og ég kom heim keypti ég notaða fartölvu, settist niður og skrifaði skáldsögu. Hún hefur reyndar aldrei komið út, en ég kláraði hana og það kom mér til að hugsa að kannski væri það þetta sem ég ætti að gera.

Ég væri víst löngu orðin fræg væri ég karlmaður en í feðraveldinu hampa karlar hver öðrum og það versta er að konurnar hampa þeim líka, því ef þær færu nú að hampa hver annarri, hver ætti þá að sjá um þvotta þjóðarinnar?“

Þegar ég var ung, tuttugu, þrjátíu ára, hataðist ég við allt sem nefndist kvennabókmenntir og sá fyrir mér túr, blóð og havarí og taldi að allar bækur sætu við sama sælkeraborðið. En ég óx úr grasi og sá að ég gat ekki hangið í neinu nema kvennabókmenntunum.

Mér finnst lesandinn eiga svo gott. Hann getur látið hjartað ráða! Mér finnst mest um vert að lesandinn geti samsamað sig sögufólkinu mínu. Kona ein sagði við mig, að henni fyndist ég alltaf vera að skrifa um sig, bæði í þessari sögu og í Hjartastað. Svona ummæli eru mér mikils virði, því þau benda til þess að mér hafi tekizt það sem ég ætlaði mér; að láta lesandann sjá sig í bókinni, að hún komi fólki við.

Þannig eigraði ég minn ritmennskuferil, vanmáttug og hrædd og þorði ekki að ráðast í neitt, og margan dag lá þessi hin fróma historían og bærði ekki á sér og margur rafturinn á sjó dreginn meðan mitt pund fúnaði í jörðu, og mitt ljós undir mælikeri, og til bar að upp í mér kæmi ergelsið því mér fannst ég vera útflæmd af landinu.

Strákarnir geta alla tíð gengið í jakkafötum og í hæsta lagi breyta þeir svolítið skyrtutískunni eða hálsbindinu. En stelpurnar, það er alltaf verið að breyta þeim til þess að minna þær á, eða minna okkur á: Passaðu þig góða, mundu hver þú ert. Ég er mjög fyrir það að fylgja nútímanum í allri tísku. Það viljum við auðvitað og vera vel til hafðar og vel til fara. En það má ekki verða til þess að skyggja á það að við erum mjög sterkar andlegar verur, konur.

Skal þó á það minnt að við erum öll samábyrg við rekstur þessa þjóðfélags, hver í sinu starfi, öll siðferðilega bundin af hagsmunum heildarinnar fremur en okkar eigin, sem kunna að vera tengdir líðandi degi. Framtíðin er alltaf á næsta leiti við hvert augnablik sem líður og til hennar verðum við fyrst og síðast að líta með enn gæfuríkara líf fyrir alla í huga.

Ég myndi aldrei óska nokkrum manni að vera hamingjusamur til endaloka. Það er að segja að upplifa bara hamingju. Það að vera manneskja er miklu, miklu stærra en það.

Og skáldskapur, hann er bara fyrir fínt fólk og fyllirafta.

...til þess er nautnin og til þess eru ástarleikir að við munum ekki, að við hverfum til okkar sjálfra á staðnum og stundinni, þannig að við getum horfið okkur algjörlega, um leið og við verðum hinum sjáanleg eins skýrt og hægt er.

Usually when you see females in movies, they feel like they have these metallic structures around them, they are caged by male energy.

I'm a fountain of blood. In the shape of a girl.

I mean, the human race, we are a tribe, let's face it, and let's stop all this religious bullshit. I think everybody, or at least a lot of my friends, are just so exhausted with this whole self-importance of religious people. Just drop it. We're all fucking animals, so let's just make some universal tribal beat. We're pagan. Let's just march.

I'm self-sufficient. I spend a lot of time on my own and I shut off quite easily. When I communicate, I communicate 900 per cent, then I shut off, which scares people sometimes.

I am half child, half ancient.

You shouldn't let poets lie to you.

I do not believe in religion, but if I had to choose one, it would be Buddhism. It seems more livable, closer to men.

Coincidence makes sense only with you.

It's incredible how nature sets females up to take care of people, and yet it is tricky for them to take care of themselves.

You can't say no to hope, Can't say no to happiness!

Bravery is this gut feeling to not coagulate or crystalize but to stay liquid.

Það á ekki að kjósa mig af því að ég er kona, það á að kjósa mig af því að ég er maður.

Það er vonandi, að þær vilji sýna, að þær sjeu rjettbornar dætur hinna fornu, frjálsu Íslendinga, sem ekki þoli neinum að sitja yfir rjetti sínum og frelsi.

Rek ég hér á rembihnútinn.
Reyni þrek og mærðarkynngi.
Fyrr en láta kveða í kútinn
konurnar í Húnaþingi.

Enginn skynsamur maður mun geta látið sjer þykja nokkur kona afneita hinu kvenlega eðli sínu og hæfilegleikum, þótt hún vilji vera svo sjálfstæð og öðrum óháð...

Ég held þetta sé í fyrsta skipti í þeim hundruðum viðtala sem ég hef verið í þar sem ég hef hoppað á femínista vagninn. Í fortíðinni vildi ég alltaf skipta um umræðuefni. Ég vildi að það væri ekki svo en ég mun gera það, ég er tilbúin að ráðast í skítverkin.

Nei, konan er sköpuð til þess að gegna sömu skyldum og njóta sömu rjettinda og karlmaðurinn, að svo miklu leyti sem hæfilegleikar hennar og vilji leyfa.

Eftir að hafa verið eina stelpan í hljómsveitum komst ég að því eftir að hafa farið erfiðu leiðina að ef ég ætlaði að ná fram hugmyndum mínum varð ég að láta eins og þeir karlarnir hefðu fengið hugmyndirnar. Ég varð mjög góð í þessu og tók ekki einu sinni eftir því sjálf.

Eins og sjampó býr til þau áhrif að hár hreinkast, vín að fólk hressist við. Súkkulaði að fólk róast. Þannig vil ég gera, búa til áhrif með orðum.

Til að lesandi kannist við persónur og staði úr eigin hugarheimi þurfa þær að vera tilbúningur því athöfnin að lesa er skapandi og það er á ábyrgð lesanda að byggja brú yfir í eigin veruleika.

Það megið þið eiga, ágætu menn, að gott þykir ykkur að fá atkvæði kvenna á kjördegi, en hvað ykkur langar til að hafa þær við á hærri stöðum sýna kjörlistar.

Gaman er að gifta sig
gefi saman prestur.
Þó er fyrir fleiri en mig
„frestur á illu beztur"

Frjálsar ástir, frjálst er val,
fín eru vinahótin.
Gráhærð kona góðum hal
gefur undir fótinn

Betra er að passa á feldi flær
en frelsa mey frá spjöllum.
Lengra ekki námið nær.
„Náttúran ræður öllum"

Mig hefur aldrei um það dreymt,
sem eykst við sambúð nána.
Þú hefur alveg, guð minn, gleymt
að gefa mér ástarþrána.

Þegar slokknaði á morgunstjörnunni varð máninn kyrr.
Sólin veifaði skýjaslæðu
til hans yfir fjallið
sem gleymdi að taka ofan nátthúfuna
óf á rúðuna frostið

Einhverja nóttina koma skógarþrestirnir
að tína reyniber af trjánum
áður en þeir leggja í langferðina yfir hafið,
en það eru ekki þeir sem koma með haustið
það gera lítil börn með skólatöskur.

Hér norðurbyggjar búum í snjó,
brautin er hál og oftlega mjó.
Vorið kom ekki, enginn hló,
brosið á vörum mannanna dó.

Úti er Góa, alltaf að snjóa,
ekki í móana sér.
Ég er að róa um hugarins flóa,
en óvíst hvar lendingin er.

Mig langar að breyta heiminum. Breyta þessum fordómum sem við höfum gagnvart fólki sem við skiljum ekki, fólki sem okkur langar að breyta af því þau passa ekki inní okkar þægindarramma. Mig langar að geta skilið eftir von um hvað þú getur gert ef þú stendur með sjálfri þér.

Að miðla því til sonar míns að hafa lífskjark, opinn huga, forvitni og áræðni til að hrinda hugmyndum sínum í framkvæmd, tjá sig óhræddur og lifa til fulls. Og hafa samlíðan með öðru fólki og því sem lifir og dafnar. Ég reyni að miðla einhverju slíku líka í skrifum mínum, almennt, en aðallega vil ég miðla þessu til hans.

Ég held að í nútíma samfélagi nái maður lengst með heiðarleika, dugnaði, jákvæðni og trú. Ég hef tamið mér það við horf að vera almennilega við allt fólk og mér finnst það skila mér hvað lengst í því sem ég geri - blanda af því og metnaði fyrir öllu sem ég tek mér fyrir hendur. Annað mikilvægt atriði er að þora að gera mistök - láta vaða.

Maður getur orðið veikur ef maður skrifar meira en maður les.

Fegursta stund ævinnar lifir eins og lengi og við sjálf,
þó hún hafi ekki verið nema augnablik.

Orð og líf verða alltaf óvinir.

Mæður með börn sín eiga jörðina sameiginlega.

Börn geta ekki truflað. Börn eru líf. Líf truflar ekki. Dauðinn truflar. Það er dauðinn, sem skekur allt allt í kringum sig með loðnum og óvægnum krumlum sínum. Barnshendur eru ólíkar slíkum hrifsilúkum. Þær eru gjöfular. Kalla fram það besta í fólki. Strjúka ástinni og sannleikanum í brjóstinu. Þær eru listaverk. Mestu listaverk heimsins. Nátturan sjálf.

Sáið ástinni í hvors annars hjörtu.
sáið af alúð og með tár í augum.
sáið - sáið.

Mikið geta ljós heimsins
fæðst lítil
verið þó ljós heimsins um leið.

Alvaran er mun hættulegri smitsjúkdómur en hláturinn.

Milli nýs og gamals er allt óskapað.

Vandfarið er hárfína einstigi grimmdar og ástar.

Eftir fimmtíu ár verður þessi ferð þjóðlegur fróðleikur.

Til að elska þarf mikinn kjark.

Engin tunga bragðast eins
engin tunga bragðast illa
Tungur
hafa rætur
stofna og greinar
eru brögðóttar mildar slóttugar
kímnar kátar fullar
af munúð
hikandi haltrandi flæðandi
græðandi hvassar
ögrandi
sumar smáar
sumar gildar
sumar ógnandi
sumum ógnað
Tungu
má beita
og breyta
því verðum við að kyngja
Við fengum tungu
kvika og viðkvæma
hún lætur illa að stjórn
lagar sig að hverjum munni
hún er gjöf
og hún er gefins
hverjum þeim sem vill opna upp á gátt
Lifandi tilvist
eign einskis
Nú rofar til
börnin fylla litla vasa af túnfíflum
hlaupa færandi hendi inn í hlýjan faðm
Fíflarnir eru gulir
himinninn er blár
og faðmurinn er opinn faðmurinn
á alltaf að vera opinn
Grjót er ekki bara grjót
og lækur ekki bara lækur
Allt er lifandi
opnum upp á gátt og þiggjum
Í fjallinu vex hundasúra
við leggjum hana á tunguna og finnum
hvernig hún bragðast
eins og vor eins og
nýtt upphaf
eins
og rót
sem fikrar sig
frá einu
til annars

Þó maður sé í Frakklandi þá grætur maður ekki á frönsku. Maður grætur bara á íslensku, ef maður þarf að gráta. Og maður hlær heldur ekki á frönsku, maður hlær á íslensku.