kærleikur tilvitnanir

Vissan um kærleikann er okkur vernd gegn öllum kvíða. Kærleikurinn er öllu yfirsterkari og við getum eignast frið mitt í ósköpunum.

Vináttan veitir gleði og styrk. Að lifa í kærleika er mesta hamingja sem við fáum notið.

Peningar eru nytsamlegir, en kærleikurinn, athyglin og umhyggjan sem við berum fyrir öðrum er það sem mestu skiptir.

Í lífinu er aðeins eitt sem er þess virði að eignast hvað sem það kostar og það er kærleikurinn, óendanlegur kærleikur, dýpri en hafið og hærri en himininn - þetta er hinn mikli ávinningur lífsins. Sæll er sá sem öðlast hann.

Kærleikurinn er í öllu. Nei, kærleikurinn er allt. Hvernig geturðu sagt að hvergi sé kærleik að finna, þegar ekkert er til nema hann? Allt sem þú sérð hefur orðið til vegna kærleika, allt skín út frá kærleika, allt eru æðaslög kærleika, allt sprettur úr kærleika. Nei enn og aftur, allt er kærleiki.

Það er lögmál kærleikans sem stjórnar mannkyninu. Hefði ofbeldið, hatrið, stjórnað okkur hefðum við dáið út fyrir löngu. Harmleikurinn er þó að svokallað siðmenntað fólk og þjóðir hegða sér eins og grundvöllur þjóðfélagsins væri ofbeldi.

Kærleikurinn er sterkasta aflið sem til er í heiminum og þó jafnframt hið hógværasta sem unnt er að hugsa sér.

Einn eiginleiki kærleikans er sá að skapa samræmi og reglu úr óreiðunni, að færa tilgang og afleiðingar inn í tómið þar sem áður var ekkert.

Hvenær í ósköpunum mun okkur lærast að við erum öll hvert öðru tengd, að við erum öll limir á sama líkama? Þegar andi kærleikans í garð samferðamanna okkar fyllir heiminn, án tillits til kynþáttar, litarháttar eða trúar, og gerir bræðralag manna raunverulegt í lífi okkar og gerðum - þegar öll alþýða manna fyllist ábyrgðartilfinningu gagnvart heill og hamingju annarra, þá fyrst verður félagslegu réttlæti náð.

Kærleikurinn rekur smiðshöggið á okkur - ekki útlitið, ekki starfið, ekki ágallar okkar eða afrek, foreldrar, þjóðfélagsstaða eða draumar okkar. Allt er þetta undirstaða og eldsneyti lífsins; en það er kærleikurinn: hvern við elskum, hvernig við elskum, hvers vegna við elskum og það að við elskum sem leggur lokahöndina á okkur.

Kærleikurinn er allt sem máli skiptir. Hann felst ekki í einhverri rómantískri draumsýn heldur í fagnaðarbrosi og faðmlagi við dyrnar og indælum ilminum sem berst að vitum úr eldhúsinu.

Bræðið vopn þeirra, bræðið hjörtu þeirra, bræðið reiði þeirra með kærleika.

Við getum læknað líkamlega sjúkdóma með lyfjum en ekkert læknar einsemd, örvæntingu og vinleysi nema kærleikur. Margir hér í heimi deyja af því þá skortir brauð en miklu fleiri deyja úr skorti á kærleika.

Við þurfum engar sprengjur, engin vopn. Kærleikurinn er vopn okkar: kærleikurinn til hinna holdsveiku, hinna öldruðu, hinna deyjandi, hinna lömuðu; til allra þeirra sem eiga engan að og engir elska.

Hatur vinnur ekki bug á hatri en kærleikurinn getur það og gerir... Kærleikurinn sem þolir allt og er gæskuríkur, tekur á sig ábyrgð sem berst og þjáist, særist og fellur fyrir málstað sinn - en rís á ný.

Að ógleymdri ástinni er hugrekki stærsta gjöfin. Við höfum öll tapað, margoft - en ef við kunnum að tapa, lærum af því og reynum aðra leið - þá verður okkur vel ágengt.