Helen Keller - Tilvitnanir

Hvenær í ósköpunum mun okkur lærast að við erum öll hvert öðru tengd, að við erum öll limir á sama líkama? Þegar andi kærleikans í garð samferðamanna okkar fyllir heiminn, án tillits til kynþáttar, litarháttar eða trúar, og gerir bræðralag manna raunverulegt í lífi okkar og gerðum - þegar öll alþýða manna fyllist ábyrgðartilfinningu gagnvart heill og hamingju annarra, þá fyrst verður félagslegu réttlæti náð.

Ég þrái að vinna mikil og göfug verk, en það er skylda mín að vinna lítil verk eins og þau væru mikil og göfug.

Bjartsýni er trúin sem leiðir til árangurs. Engu verður áorkað án vonar og sjálfstrausts.

Persónuleika er ekki hægt að þróa í friði og ró. Aðeins fyrir tilstilli mistaka og þjáninga getur sál okkar öðlast styrk, sýn okkar skýrleika, metnaður fyllst innblæstri og árangur náðst.

Lífið er röð lexía sem maður verður að upplifa til að skilja.

Snúðu andlitinu í átt til sólar og þá sérðu ekki skuggana.

Þegar einar dyr lokast opnast aðrar, en við horfum oft svo lengi og með svo mikilli eftirsjá á dyrnar sem lokuðust að við tökum ekki eftir öllum þeim dyrum sem standa opnar.

Helen Keller var einu sinni spurð að því hvað væri verra en að vera blind. Hún svaraði: "Að hafa sjón en enga sýn".

Bestu og fegurstu hluti veraldar er ekki hægt að sjá eða snerta.....heldur finnum við fyrir þeim í hjörtum okkar.